45- Şefaat Konusunda İbn Abbas'ın
Rivayeti
46- Şefaat Konusunda Enes b. Malik'in
Rivayeti
47- Şefaat Konusunda Ebu Hureyre'nin
Rivayeti
45- Şefaat Konusunda
İbn Abbas'ın Rivayeti
İbn-i Abbas
- - (-)
28809 (1)- Ebu Nadra der
ki: İbn Abbas, Basra minberinde bizlere bir hutbe verip şöyle anlattı:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: "Her peygamberin
ümmeti için ettiği ve dünyadayken kabul gören bir duası vardır. Ama ben duamı,
kıyamet gününde ümmetime şefaat için sakladım. Övünmek için söylemiyorumı ama
kıyamet gününde Ademoğullarının efendisi ben olacağım. Övünmek için
söylemiyorumı ama topraktan ilk çıkacak olan kişi ben olacağım. Övünmek için
söylemiyorumı ama kıyamet gününde Hamd sancağı bende olacaktır. Övünmek için
söylemiyorumı ama Adem ve ondan sonra gelen tüm peygamberler bu sancağın
altında olacaktır.
İnsanların (mevki(te)
durmaları uzun sürünce birbirlerine: ''İnsanların atası Adem'e gidelim de
Rabbimizin katında bize şefaatçi olup aramızda hükmünü versin'' diyecekler.
Ona: ''Ey Adem! Sen ki insanlığın atasısın! Allah seni kendi elleriyle yarattı,
cennetine koydu ve melekleri sana secde ettirdi. Rabbimizden bizim için şefaat
dile de aramızda hükmünü versin'' dediklerinde, Adem: ''İstediğiniz şeyi ben
yapamam! Zira ben de günahımdan dolayı cennetten çıkarıldım ve böylesi bir
günde kendi derdime bakıyorum. Ancak siz peygamberlerin başı olan Nahla gidin''
karşılığını verecek.
Nahla gidip: ''Ey Nah!
Rabbimizden bizim için şefaat dile de aramızda hükmünü versin'' dediklerinde, o
da: ''İstediğiniz şeyi ben yapamam! Zira ettiğim bir duayla tüm insanların suda
boğulmalarına sebep oldum ve böylesi bir günde kendi derdime bakıyorum. Ama siz
Allah'ın dostu olan İbrahlmle gidin'' karşılığını verecek.
İbrahim le gidip: ''Ey
İbrahim! Rabbimizden bizim için şefaat dile de aramızda hükmünü versin''
dediklerinde, o da: ''İstediğiniz şeyi ben yapamam! Zira müslümanken üç yalan
söyledim ve böylesi bir günde kendi derdime bakıyorum. Siz Musa'ya gidin. Zira
Allah hem risaleti, hem de kendisiyle konuşmak için onu seçmişti'' karşılığını
verecek. Ancak İbrahim bu yalanların üçünü de Allah'ın dini için yapmıştı.
Bunlardan biri: ''Ben hastayım''[Saffat 89] demesi, diğeri: ''Belki onu şu
büyükleri yapmıştır, konuşabiliyorlarsa onlara sorun''[Enbiya 63] demesi,
üçüncüsü de hükümdarın yanında geldiği zaman eşinin (Sare'nin) kızkardeşi
olduğunu söylemesidir.
Musa'ya gidip: ''Ey
Musa! Allah risaleti için seni seçti ve bizzat seninle konuştu. Rabbinden bizim
için şefaat dile de aramızda hükmünü versin'' dediklerinde, o da: ''İstediğiniz
şeyi ben yapamam! Ben de, haksız yere bir cana kıymıştım ve böylesi bir günde
kendi derdime bakıyorum. Ama siz Allah'ın ruhundan ve (Meryemle ilka ettiği)
kelimesi olan İsa'ya gidin!'' karşılığını verecek.
İsa'ya gidip: ''Ey İsa!
Rabbinden bizim için şefaat dile de aramızda hükmünü versin'' diyecekler. İsa:
''İstediğiniz şeyi ben yapamam! Zira insanlar Allah'ı bırakıp beni ilah
edindiler ve böylesi bir günde kendi derdime bakıyorum'' karşılığını verecek
ve: ''Bir kabın içinde bir şey bulunsa ve bu kap mühürlü olsa mühür açılmadan
kabın içinde bulunanlar alınabilir mi?'' diye sorar. ''Hayır!'' karşılığını
verdiklerinde, İsa: ''Muhammed, peygamberlerin sonuncusudur. Burada geçmiş ve gelecek
tüm günahları bağışlanmış bir şekilde bulunuyor'' der.
Nihayetinde insanlar
yanıma gelip: ''Ey Muhammed! Rabbinin katında bize şefaat dile de aramızda
hükmünü versin'' derler. ''Ben bunu yaparım! Yeter ki Allah dilediği ve razı
olduğu kişiler için şefaate izin versin'' karşılığını vereceğim. Allah
insanları yerlerine göre ayırmak istediği zaman bir münadi: ''Ahmed ve ümmeti
nerede?'' diye seslenir. Biz en son gelenı ama en önde olan ümmetiz. ümmetler
içinde en son gelen ümmetiz, ancak hesabı görülecek olan ilk ümmet olacağız.
Diğer ümmetler bize yol açınca abdestten dolayı parıldayan uzuvlarımızla aradan
yürürüz. Diğerleri bizleri görünce: ''Bu ümmetten her biri peygamber gibi''
demeye başlarlar.
Cennetin kapısına
geldiğimde halkasından tutup kapıyı çalacağım. Bekçi: ''Sen kimsin?'' diye
sorunca: ''Ben Muhammed'im'' diyeceğim. Kapı açılınca kürsüsünde veya tahtında
olan Rabbimin huzuruna gelecek ve secdeye kapanacağım. Secdede daha önce hiç
kimsenin yapmadığı ve benden sonra da hiç kimsenin yapmayacağı sözlerle Allah'a
hamdedeceğim. Allah bana: ''Ey Muhammed! Başını kaldır! İste! İstediklerin sana
verilecek! Söyle! Söylediklerin dinlenecek! Şefaat et, şefaatin kabul
edilecek'' buyuracak.
Başımı kaldırıp:
''Rabbim! ümmetim! ümmetim!'' diyeceğim. Bunun üzerine Allah bana: ''Kalbinde
şu kadar (iman) bulunan kişileri -Ravi Hammad ne kadar olduğunu aklında
tutamamıştır- cehennemden çıkar'' buyuracak. Sonra yine gelecek ve secdeye
kapanacağım. Daha önce söylediklerimi aynen tekrarlayacağım. Allah bana:
''Başını kaldır ve söyle! Zira söylediklerin dinlenecek! İste! İstediklerin
sana verilecek! Şefaat et, şefaatin kabul edilecek'' buyuracak. ''Rabbim!
ümmetim! ümmetim!'' dediğimde kalbinde bir öncekinden daha az iman bulunan
kişileri kast ederek: ''Kalbinde şu kadar (iman) bulunan kişileri cehennemden
çıkar'' buyuracak. Sonra bir daha gelip secdeye kapanacak ve aynı şeyleri
tekrar edeceğim. Allah yine: ''Başını kaldır ve söyle! Zira söylediklerin dinlenecek!
İste! İstediklerin sana verilecek! Şefaat et, şefaatin kabul edilecek''
buyuracak. ''Rabbim! ümmetim! ümmetim!'' dediğim de kalbinde daha öncekilerden
daha az iman bulunan kişileri kast ederek: ''Kalbinde şu kadar (iman) bulunan
kişileri cehennemden çıkar'' buyuracak.''
[Hasan]
Heysemi, Mecmau'z-Zevaid
(10/372, 373): "Senedinde zayıf görülen, ancak güvenilir olan Ali b. Zeyd
bulunmaktadır. Diğer ravileri Sahih'in ravileridir" dedi.
28810 (2)- Ebu Nadra der
ki: İbn Abbas, Basra minberinde bizlere bir hutbe verip şöyle anlattı:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: "Her peygamberin
ümmeti için ettiği ve dünyadayken kabul gören bir duası vardır. Ama ben duamı,
kıyamet gününde ümmetime şefaat için sakladım. Övünmek için söylemiyorumı ama
kıyamet gününde Ademoğullarının efendisi ben olacağım. Övünmek için
söylemiyorumı ama topraktan ilk çıkacak olan kişi ben olacağım. Övünmek için
söylemiyorumı ama kıyamet gününde Hamd sancağı bende olacaktır. Övünmek için
söylemiyorumı ama Adem ve ondan sonra gelen tüm peygamberler bu sancağın
altında olacaktır.
İnsanların (Mevkitte)
durmaları uzun sürünce birbirlerine: ''İnsanların atası Adem'e gidelim de
Rabbimizin katında bize şefaatçi olup aramızda hükmünü versin'' diyecekler.
Ona: ''Ey Adem! Sen ki insanlığın atasısın! Allah seni kendi elleriyle yarattı,
cennetine koydu ve melekleri sana secde ettirdi. Rabbinden bizim için şefaat
dile de aramızda hükmünü versin'' dediklerinde, Adem: ''İstediğiniz şeyi ben
yapamam! Zira ben de günahımdan dolayı cennetten çıkarıldım ve böylesi bir
günde kendi derdime bakıyorum. Ancak siz peygamberlerin başı olan Nahla gidin''
karşılığını verecek.
Nahla gidip: ''Ey Nah!
Rabbinden bizim için şefaat dile de aramızda hükmünü versin'' dediklerinde, o
da: ''İstediğiniz şeyi ben yapamam! Zira ettiğim bir duayla tüm insanların suda
boğulmalarına sebep oldum ve böylesi bir günde kendi derdime bakıyorum. Ama siz
Allah'ın dostu olan İbrahlmle gidin'' karşılığını verecek.
İbrahlmle gidip: ''Ey
İbrahim! Rabbinden bizim için şefaat dile de aramızda hükmünü versin''
dediklerinde, o da: ''İstediğiniz şeyi ben yapamam! Zira müslümanken üç yalan
söyledim ve böylesi bir günde kendi derdime bakıyorum. Siz Musa'ya gidin. Zira
Allah hem risaleti hem de kendisiyle konuşmak için onu seçmişti'' karşılığını
verecek. Ancak İbrahim bu yalanların üçünü de Allah'ın dini için yapmıştı.
Bunlardan biri: ''Ben hastayım''[Saffat 89] demesi, diğeri: ''Belki onu şu
büyükleri yapmıştır'' [Enbiya 63] demesi, üçüncüsü de hükümdarın yanında
geldiği zaman eşinin (Sare'nin) kızkardeşi olduğunu söylemesidir.
Musa'ya gidip: ''Ey
Musa! Allah risaleti için seni seçti ve bizzat seninle konuştu. Rabbinden bizim
için şefaat dile de aramızda hükmünü versin'' dediklerinde, o da: ''İstediğiniz
şeyi ben yapamam! Ben de, haksız yere bir cana kıymıştım ve böylesi bir günde
kendi derdime bakıyorum. Ama siz Allah'ın ruhu ve (Meryemle ilka ettiği)
kelimesi olan İsa'ya gidin!'' karşılığını verecek.
İsa'ya gidip: ''Ey İsa!
Seni ki Allah'ın ruhundansın ve (Meryemle ilka ettiği) kelimesin. Rabbinden
bizim için şefaat dile de aramızda hükmünü versin'' diyecekler. İsa:
''İstediğiniz şeyi ben yapamam! Zira insanlar Allah'ı bırakıp beni ilah
edindiler ve böylesi bir günde kendi derdime bakıyorum'' karşılığını verecek
ve: ''Bir kabın içinde bir şey bulunsa ve bu kap mühürlü olsa mühür açılmadan
kabın içinde bulunanlar alınabilir mi?'' diye sorar. ''Hayır!'' karşılığını
verdiklerinde, İsa: ''Muhammed, peygamberlerin sonuncusudur. Burada geçmiş ve
gelecek tüm günahları bağışlanmış bir şekilde bulunuyor'' der.
Nihayetinde insanlar
yanıma gelip: ''Ey Muhammed! Rabbinin katında bize şefaat dile de aramızda
hükmünü versim derler. ''Evet, ben bunu yaparım! Yeter ki Allah dilediği ve
razı olduğu kişiler için şefaate izin versin'' karşılığını vereceğim. Allah
insanları yerlerine göre ayırmak istediği zaman bir münadi: ''Ahmed ve ümmeti
nerede?'' diye seslenir. Biz en son gelenı ama en önde olan ümmetiz. ümmetler
içinde en son gelen ümmetiz, ancak hesabı görülecek olan ilk ümmet olacağız.
Diğer ümmetler bize yol açınca abdestten dolayı parıldayan
uzuvlarımızla aradan
yürürüz. Diğerleri bizleri görünce: ''Bu ümmetten her biri peygamber gibi''
demeye başlarlar.
Cennetin kapısına
geldiğimde halkasından tutup kapıyı çalacağım. Bekçi: ''Sen kimsin?'' diye
sorunca: ''Ben Muhammed'im'' diyeceğim. Kapı açılınca içeri gireceğim. Kürsünün
veya tahtının üzerinde olan Rabbimi gördüğüm zaman secdeye kapanacağım. Secdede
daha önce hiç kimsenin yapmadığı ve benden sonra da hiç kimsenin yapmayacağı
sözlerle Allah'a hamdedeceğim. Allah bana: ''Başını kaldır ve söyle!
Söylediklerin dinlenecek! iste! istediklerin sana verilecek! Şefaat et,
şefaatin kabul edilecek'' buyuracak.
Başımı kaldırıp:
''Rabbim! ümmetim! ümmetim!'' diyeceğim. Bunun üzerine Allah bana: ''Kalbinde
şu kadar (iman) bulunan kişileri cehennemden çıkar'' buyuracak. Onları
çıkardıktan sonra yine gelecek ve secdeye kapanacağım. Secdede daha önce hiç
kimsenin yapmadığı ve benden sonra da hiç kimsenin yapmayacağı sözlerle Allah'a
hamdedeceğim. Allah bana: ''Başını kaldır ve söyle! Zira söylediklerin
dinlenecek! iste! istediklerin sana verilecek! Şefaat et, şefaatin kabul
edilecek'' buyuracak. Başımı kaldırıp: ''Rabbim! ümmetim! ümmetim!'' dediğimde,
Allah: ''Kalbinde şu kadar (iman) bulunan kişileri cehennemden çıkar''
buyuracak. Onları çıkardıktan sonra üçüncü defa yine geleceğim ve aynı şekilde
bazılarını cehennemden çıkarmam söylenecek.''
[Hasen]
28811 (3)- Enes b. Malik
de Hz. Peygamber'den (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir öncekinin aynısını bildirir.
Ancak ilkinde kalbinde arpa tanesi kadar, ikincisinde buğday tanesi kadar,
üçüncüsünde de darı tanesi kadar iman bulunanların cehennemden çıkarılmasının
emredildiğini aktarır.
[Sahih]
46- Şefaat Konusunda
Enes b. Malik'in Rivayeti
Enes b. Malik
- - (-)
28812 (1)- Enes b.
Malik'in bildirdiğine göre Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle
buyurmuştur: "Kıyamet gününde tüm müminler bir araya toplandığı zaman
kendilerine verilen ilhamla: ''Rabbimizin katında birileri bize şefaatte
bulunsa da bulunduğumuz yerden kurtulsak'' diyecekler ve Adem'in yanında
gidecekler. Ona: ''Ey Adem! Sen ki insanların atasısın! Allah seni kendi
elleriyle yarattı, melekleri sana secde ettirdi ve her şeyin ismini öğretti.
Rabbinin yanında bize şefaatçi ol da bulunduğumuz yerden biri kurtarsın''
dediklerinde, Adem: ''Ben bunu yapamam'' karşılığını verir. İşlediği günahı
zikredip bundan dolayı Rabbine karşı mahçup olduğunu ifade eder ve: ''Ama Nuh'a
gidin! Zira Allah'ın yeryüzü ahalisine gönderdiği ilk elçidir'' der.
Nuh'a geldiklerinde:
''Ben bunu yapamam'' karşılığını verir. Bilgisi olmayan bir konuda Rabbinden
olan isteğiyle işlediği günahı zikredip bundan dolayı Rabbine karşı mahçup
olduğunu ifade eder ve: ''Ama Rahman'ın dostu olan İbrahim'e gidin!'' der.
İbrahim'e geldiklerinde: ''Ben bunu yapamam! Siz Musa'ya gidin! Zira Allah
onunla bizzat konuşmuş ve ona Tevratı indirmiştir'' karşılığını verir.
Musa'ya geldiklerinde:
''Ben bunu yapamam'' karşılığını verir ve haksız yere bir cana kıymasını
zikredip bundan dolayı Rabbine karşı mahçup olduğunu ifade eder ve: ''Ama siz
Allah'ın kulu, Resulü, kelimesi ve ruhundan olan İsa'ya gidin!'' der. İsa'ya
geldiklerinde: ''Ben bunu yapamam! Siz Muhammed'e gidin! Zira Allah geçmiş ve
gelecek tüm günahlarını bağışlamıştır'' karşılığını verir.
Bana geldiklerinde
kalkıp müminlerin arasında yürüyeceğim ve Rabbimin huzuruna çıkmak için izin
isteyeceğim. İzin verilip de Rabbimi gördüğüm zaman secdeye kapanacağım. Allah
dilediği kadar beni secdede bıraktıktan sonra bana: ''Ey Muhammed! Başını
kaldır ve söyle! Söylediklerin dinlenecek! İste, istediklerin sana verilecek!
Şefaat et, şefaatin kabul edilecek'' denilecek. Başımı kaldırdığımda Allah'ın
bana öğrettiği şekilde O'na hamdedeceğim. Sonra bana verilen şartlar dahilinde
şefaatte bulunacağım. Bu şefaatimle bazılarını cennete soktuktan sonra Rabbimin
huzuruna tekrar çıkacağım.
Rabbimi gördüğüm zaman
secdeye kapanacağım. Allah dilediği kadar beni secdede bıraktıktan sonra bana:
''Ey Muhammed! Başını kaldır ve söyle! Söylediklerin dinlenecek! İste,
istediklerin sana verilecek! Şefaat et, şefaatin kabul edilecek'' denilecek.
Başımı kaldırdığımda Allah'ın bana öğrettiği şekilde O'na hamdedeceğim. Sonra
bana verilen şartlar dahilinde şefaatte bulunacağım. Bu şefaatimle başkalarını
da cennete soktuktan sonra Rabbimin huzuruna üçüncü kez çıkacağım.
Rabbimi gördüğüm zaman
secdeye kapanacağım. Allah dilediği kadar beni secdede bıraktıktan sonra bana:
''Ey Muhammed! Başını kaldır ve söyle! Söylediklerin dinlenecek! İste,
istediklerin sana verilecek! Şefaat et, şefaatin kabul edilecek'' denilecek.
Başımı kaldırdığımda Allah'ın bana öğrettiği şekilde Una hamdedeceğim. Sonra
bana verilen şartlar dahilinde şafaatte bulunacağım.
Bu şefaatimle
başkalarını da cennete soktuktan sonra Rabbimin huzuruna dördüncü kez çıkacağım
ve: ''Rabbim! Kur'an'ın cehennemlik olduğunu söylediği kişiler dışında kimse
kalmadı'' diyeceğim. Sonrasında La ilahe illallah deyip de kalbinde arpa tanesi
kadar hayır bulunanlar cehennemden çıkarılacak. Ondan sonra La ilahe illallah
deyip de kalbinde buğday tanesi kadar hayır bulunanlar cehennemden çıkarılacak.
Sonrasında La ilahe illallah deyip de kalbinde darı tanesi kadar hayır
bulunanlar cehennemden çıkarılacak. ''
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari
(4476, 6565, 7410, 7516), Müslim (193) ve İbn Mace (4312) rivayet ettiler.
28813 (2)- Enes b.
Malik'in bildirdiğine göre Hz. Peygamber {Sallallahu aleyhi ve Sellem} şöyle
buyurmuştur: "Kıyamet gününde tüm müminler haşredilince endişeye
kapılacaklar. ''Rabbimizin katında birileri bize şefaatte bulunsa da
bulunduğumuz yerden kurtulsak'' diyecek ve Adem'in yanında gidecekler. Ona:
''Ey AdemI Sen ki bizim atamızsını Allah seni kendi elleriyle yarattı,
melekleri sana secde ettirdi ve her şeyin ismini öğretti. Rabbinin katında bize
şefaatçi ol'' dediklerinde, Adem: ''Ben bunu yapamam'' karşılığını verir.
Kendisine yasaklanmasına rağmen ağaçtan yeme günahını zikreder ve: ''Ama Nuh'a
gidin! Zira Allah'ın yeryüzü ahalisine gönderdiği ilk elçidir'' der.
Nuh'a geldiklerinde:
''Ben bunu yapamam'' karşılığını verir. Bilgisi olmayan bir konuda Rabbinden
olan isteğiyle işlediği günahı zikreder ve: ''Ama Rahman'ın dostu olan
İbrahim'e gidin!'' der. İbrahim'e geldiklerinde: ''Ben bunu yapamam!'' der ve
söylediği üç yalanı zikreder. Sonra: ''Siz Musa'ya gidin! Zira Allah onunla
bizzat konuşmuş ve ona Tevratı indirmiştir'' karşılığını verir. İbrahim'in
söylediği üç yalandan biri: ''Ben hastayım''[Saffat 89] demesidir. Diğeri:
''Belki onu şu büyükleri yapmıştır''[Enbiya 63] demesidir. üçüncüsü de
karısıyla birlikte zorba bir hükümdarın yanında gideceği zaman eşine (Sare'ye):
''Kardeşin olduğumu söyle, zira ben de senin kız kardeşim olduğunu
söyleyeceğim'' demesidir.
Musa'ya geldiklerinde:
''Ben bunu yapamam'' karşılığını verir. Haksız yere bir adamı öldürmesini zikreder
ve: ''Ama siz Allah'ın kulu, Resulü, kelimesi ve ruhundan olan İsa'ya gidin!''
der. İsa'ya geldiklerinde: ''Ben bunu yapamam! Siz Muhammed'e gidin! Zira Allah
geçmiş ve gelecek tüm günahlarını bağışlamıştır'' karşılığını verir.
Bana geldiklerinde
Rabbimin katına girmek için izin isteyeceğim. İzin verilip de Rabbimi gördüğüm
zaman secdeye kapanacağım. Allah dilediği kadar beni secdede bıraktıktan sonra
bana: ''Ey Muhammed! Başını kaldır ve söyle! Söylediklerin dinlenecek! Şefaat
et, şefaatin kabul edilecek! İste, istediklerin sana verilecek!'' buyurucak.
Başımı kaldırdığımda Allah'ın bana öğrettiği şekilde Dına hamdu senada
bulunacağım. Sonra bana verilen şartlar dahilinde şefaatte bulunacağım. Bu
şefaatimle bazılarını cehennemden çıkarıp cennete soktuktan sonra Rabbimin
huzuruna çıkmak için tekrar izin isteyeceğim.
İzin verilip de Rabbimi
gördüğüm zaman secdeye kapanacağım. Allah dilediği kadar beni secdede
bıraktıktan sonra bana: ''Ey Muhammed! Başını kaldır ve söyle! Söylediklerin
dinlenecek! Şefaat et, şefaatin kabul edilecek! İste, istediklerin sana
verilecek!'' buyurucak. Başımı kaldırdığımda Allah'ın bana öğrettiği şekilde
Dına hamdu senada bulunacağım. Sonra bana verilen şartlar dahilinde şefaatte
bulunacağım. Bu şefaatimle bazılarını cehennemden çıkarıp cennete soktuktan
sonra Rabbimin huzuruna çıkmak için üçüncü kez izin isteyeceğim.
İzin verilip de Rabbimi
gördüğüm zaman secdeye kapanacağım. Allah dilediği kadar beni secdede
bıraktıktan sonra bana: ''Ey Muhammed! Başını kaldır ve söyle! Söylediklerin
dinlenecek! Şefaat et, şefaatin kabul edilecek! İste, istediklerin sana
verilecek!'' buyurucak. Başımı kaldırdığımda Allah'ın bana öğrettiği şekilde
O'na hamdu senada bulunacağım. Sonra bana verilen şartlar dahilinde şefaatte
bulunacağım. Bu şefaatimle bazılarını cehennemden çıkarıp cennete sokacağım.
Sonunda cehennemde Kur'an'ın ebedi olarak cehennemlik olduğunu söylediği
kişiler kalacak. ''
Hemmam der ki:
Sonrasında Katade: "Belki de Rabbin seni Makam-ı Mahmud'a yükseltir''
[İsra 79] ayetini okudu ve:
"Allah'ın Peygamberine (Sallallahu aleyhi ve Sellem) vaad ettiği Makam-ı
Mahmud da budur" dedi.
[Sahih]
28814 (3)- Enes'in
bildirdiğine göre ResululIah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur:
Kıyamet gününde insanların (Mevkifte) durmaları çok uzun sürünce birbirlerine:
''İnsanların atası Adem'in yanına gidelim de Rabbimizin katında bize şefaatte bulunup
aramızda hükmü versin'' diyecekler. Gidip ona: ''Ey Adem! Allah seni kendi
elleriyle yarattı ve cennetine koydu. Rabbinden bizim için şefaat dile de
aramızda hükmünü versin'' dediklerinde, Adem: ''İstediğiniz şeyi ben yapamam!
Ancak siz peygamberlerin başı olan Nah'a gidin'' karşılığını verecek.
Nah'a gidip: ''Ey Nah!
Rabbinden bizim için şefaat dile de aramızda hükmünü versin'' dediklerinde, o
da: (cİstediğiniz şeyi ben yapamam! Ama siz Allah'ın dostu olan İbrahim'e
gidin'' karşılığını verecek. İbrahim'e gidip: ''Ey İbrahim! Rabbinden bizim
için şefaat dile de aramızda hükmünü versin'' dediklerinde, . o da:
''İstediğiniz şeyi ben yapamam! Siz Masa'ya gidin. Zira Allah hem risaleti, hem
de kendisiyle konuşmak için onu seçmişti'' karşılığını verecek.
Musa'ya gidip: ''Ey
Musa! Rabbinden bizim için şefaat dile de aramızda hükmünü versin''
dediklerinde, o da: ''İstediğiniz şeyi ben yapamam! Ama siz Allah'ın ruhu ve
(Meryemle ilkti ettiği) kelimesi olan İsa'ya gidin!'' karşılığını verecek.
İsa'ya gidip: ''Ey İsa! Rabbinden bizim için şefaat dile de aramızda hükmünü
versin'' diyecekler. İsa: ''İstediğiniz şeyi ben yapamam! Ama siz
peygamberlerin sonuncusu olan burada geçmiş ve gelecek tüm günahları
bağışlanmış bir şekilde bulunan Muhammed'e gidin!'' diyecek ve: ''Bir kabın
içinde bir şey bulunsa ve bu kap mühürlü olsa mühür açılmadan kabın içinde
bulunanlar alınabilir mi?'' diye soracak. ''Hayır!'' karşılığını verdiklerinde,
İsa: ''Muhammed peygamberlerin sonuncusudur'' diyecek.
Sonrasında bana gelip:
''Ey Muhammed! Rabbinin yanında bize şefaat dile de aramızda hükmünü versin''
diyecekler. ''Olur!'' karşılığını vereceğim. Cennetin kapısına geldiğimde
halkasından tutup kapıyı çalacağım. Bekçi: ''Sen kimsin?'' diye sorunca: ''Ben
Muhammed'im'' diyeceğim. İçeriye girdiğimde secdeye kapanacağım. Secdede daha
önce hiç kimsenin yapmadığı ve benden sonra da hiç kimsenin yapmayacağı
sözlerle Allah'a hamdedeceğim. Allah bana: ''Başını kaldır ve söyle!
Söylediklerin dinlenecek! İste! İstediklerin sana verilecek! Şefaat et,
şefaatin kabul edilecek'' buyuracak.
''Rabbim! Ümmetim!
ümmetim!'' diyeceğim. Bunun üzerine Allah bana: ''Kalbinde arpa tanesi kadar
iman bulunan kişileri cehennemden çıkar'' buyuracak. Onları çıkardıktan sonra
yine gelecek ve secdeye kapanacağım. Secdede daha önce hiç kimsenin yapmadığı
ve benden sonra da hiç kimsenin yapmayacağı sözlerle Allah'a hamdedeceğim.
Allah bana: ''Başını kaldır! İste, istediklerin sana verilecek! Şefaat et,
şefaatin kabul edilecek'' buyuracak. Başımı kaldırıp: ''Rabbim! ümmetim!
ümmetim!'' dediğimde, Allah: ''Kalbinde buğday tanesi kadar iman bulunan
kişileri cehennemden çıkar'' buyuracak. Onları çıkardıktan sonra yine gelip
secdeye kapanacak ve aynı şeyleri söyleyeceğim. Bunun üzerine bana: ''Kalbinde
darı tanesi kadar iman bulunan kişileri cehennemden çıkar'' denilecek ve onları
da çıkaracağım. ''
[Sahih]
Diğer tahric: İbn
Huzeyme Tevhid'de (2/613) rivayet etti.
28815 (4)- Enes b.
Malik'in bildirdiğine göre Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle
buyurmuştur: ''ümmetimin Sıra(tan geçmesini beklerken İsa yanıma gelir ve: ''Ey
Muhammed! Bütün peygamberler yanında toplandılar ve Allah'ın ümmetleri artık
yerlerine (cennet veya cehenneme) göndermesi için dua ediyorlar. Zira insanlar
sıkıntıdalar ve boğazlarına kadar ter içindeler'' der. Mümin bu sıkıntı içinde
nezleye tutulmuş gibidir. Kafiri ise ölüm her yanından kuşatmıştır. İsa'ya:
(Yanına dönene kadar burada beni bekle'' derim. Gidip Arş'ın altında dururum.
Seçkin olan hiçbir meleğin, gönderilmiş hiçbir peygamberin görmediği şeyleri
orada görürüm. Sonrasında Allah, Cebrail'e: ''Muhammed'e git ve ''Başını
kaldır! İste, istediklerin sana verilecektir! Şefaat et, şefaatin kabul
edilecektir'' de'' diye vahyeder. Bu şekilde her yüz kişiden birini cehennemden
çıkarmam üzere ümmetime şefaatçi kılınırım. Rabbimin huzuruna gidegele durduğum
her yerde şefaatçi olurum. Sonunda da Allah bana: (Ey Muhammed! ümmetinden bir
gün dahi olsa samimi bir şekilde Allah'tan başka ilah olmadığına şehadet eden
ve bu şekilde ölen her bir kişiyi cennete sok'' buyurur. ''
[Sahih]
47- Şefaat Konusunda
Ebu Hureyre'nin Rivayeti
Ebu Hureyre
- - (-)
28816- Ebu Hureyre der
ki: Bir gün Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) et getirildi.
Kendisine çok sevdiği
but verildi. Buttan bir parça ısırdı ve şöyle buyurdu: "Kıyamet gününde
insanların efendisi ben olacağım! Neden biliyor musunuz? Çünkü kıyamet gününde,
Allah öncekileri ve sonrakileri ile tüm insanları tek bir yerde toplayacak.
Seslenenler seslerini onlara duyuracak ve görmeleri gereken şeyleri de
görecekler. Güneş onlara öyle bir yaklaşacak ki sıkıntı ve üzüntüleri artık güç
yetiremeyecekleri ve tahammül edemeyecekleri dereceye ulaşacak.
Bunun üzerine
birbirlerine: ''İçinde bulunduğunuz durumu ve başınıza gelenleri görmüyor
musunuz? Neden Rabbinizin katında size şefaat edecek birinin bulmuyorsunuz?''
demeye başlayacaklar. Bazıları: ''Atanız Adem'e gidelim'' diyecek ve Adem'e
gidecekler. Ona: ''Ey Adem! Sen ki insanlığın babasısın! Allah seni kendi
elleriyle yarattı, ruhundan sana üfledi, emriyle melekleri sana secde etti.
Rabbinden bizim için şefaat dile! İçinde olduğumuz durumu görmüyor musun? Şu
başımıza gelenleri görmüyor musun?'' diyecekler. Adem ise: ''Rabbim bugün öyle
bir öfkelenmiş ki bugüne kadar hiç bu kadar öfkelenmemişti ve bundan sonra da
hiç bu kadar öfkeli olmayacak! Bana ağacı yasaklamıştı, oysa ben emrine karşı
geldim. Onun için ben kendimi düşünüp nefsimı nefsim diyorum! Benden başkasına,
Nuh'a gidin!'' karşılığını verecek.
Nuh la gelip: ''Ey Nuh!
Sen yeryüzüne gönderilen ilk peygambersin. Allah seni ''Çok şükreden bir kul''
olarak tanımladı. Rabbinden bizim için şefaat dile! İçinde olduğumuz durumu
görmüyor musun? Şu başımıza gelenleri görmüyor musun?'' dediklerinde, Nuh
onlara: ''Rabbim bugün öyle bir öfkelenmiş ki bu güne kadar hiç bu kadar
öfkelenmemişti ve bundan sonra da hiç bu kadar öfkeli olmayacak! Ben de kavmim
için bir bedduada bulunmuştum. Onun için ben kendimi düşünüp nefsimı nefsim
diyorum! Siz İbrahim le gidin!'' karşılığını verecek.
Bunun üzerine İbrahim'e
gelip: ''Ey İbrahim! Sen ki Allah'ın peygamberi ve yeryüzü insanları içinde tek
dostusun. Rabbinden bizim için şefaat dile! İçinde olduğumuz durumu görmüyor
musun? Şu başımıza gelenleri görmüyor musun?'' dediklerinde, İbrahim onlara:
''Rabbim bugün öyle bir öfkelenmiş ki bugüne kadar hiç bu kadar öfkelenmemişti
ve bundan sonra da hiç bu kadar öfkeli olmayacak!'' karşılığını verecek ve
söylemiş olduğu yalanları zikredecek. Sonra da: ''Onun için ben kendimi düşünüp
nefsimı nefsim diyorum! Siz Musa'ya gidin!'' karşılığını verecek.
Bunun üzerine insanlar
Musa'ya gidecek ve: ''Ey Musa! Sen ki Allah'ın Resulüsün. Allah seni, risaletle
görevlendirmesi ve seninle konuşmasıyla diğer insanlara üstün kıldı. Rabbinden
bizim için şefaat dile! İçinde olduğumuz durumu görmüyor musun? Şu başımıza
gelenleri görmüyor musun?'' diyecekler. Musa onlara: ''Rabbim bugün öyle bir
öfkelenmiş ki bugüne kadar hiç bu kadar öfkelenmemişti ve bundan sonra da hiç
bu kadar öfkeli olmayacak. Ben de, emredilmemesine rağmen bir cana kıymıştım.
Onun için ben kendimi düşünüp nefsimı nefsim diyorum! Siz İsa'ya gidin!''
karşılığını verecek.
Bunun üzerine insanlar
İsa'ya gelip: ''Ey İsa! Sen ki Allah'ın Resulüsün. Yine Allah'ın Meryemle ilka
ettiği kelimesi ve kendisinden bir ruhsun. İnsanlarla henüz beşikteyken
konuştun. Rabbinden bizim için şefaat dile! İçinde olduğumuz durumu görmüyor
musun? Şu başımıza gelenleri görmüyor musun?'' diyecekler. İsa ise onlara:
''Rabbim bugün öyle bir öfkelenmiş ki bugüne kadar hiç bu kadar öfkelenmemişti
ve bundan sonra da hiç bu kadar öfkeli olmayacak'' karşılığını verecek. İsa,
işlediği herhangi bir günahtan bahsetmeyecek, ama yine de: ''Ben kendimi
düşünüp nefsimı nefsim diyorum! Benden başkasına gidin. Muhammed'e gidin!''
diyecek.
Sonunda bana gelip: ''Ey
Muhammed! Sen ki Allah'ın Resulü ve peygamberlerin sonuncususun. Allah senin
geçmiş ve gelecek tüm günahlarını affetmiştir. Rabbinden bizim için şefaat
dile! İçinde olduğumuz durumu görmüyor musun? Şu başımıza gelenleri görmüyor
musun?'' diyecekler. Bunun üzerine ben kalkıp Arş'ın altına geleceğim ve
Rabbime secdeye kapanacağım. Sonra Allah benden önce hiç kimseye bahşetmediği
hamd ve övgüleri bana ilham edecek. Bana: ''Ey Muhammed! Başını kaldır ve
söyle! Zira söylediğin dinlenecek. İste, istediğin sana verilecek. Şefaat et,
zira şefaatin kabul edilecek'' buyuracak. Ben: ''Rabbim! ümmetim! ümmetim!
Rabbim! ümmetim! ümmetim! Rabbim! ümmetim! ümmetim!'' diyeceğim. Bana: ''Ey
Muhammed! ümmetinden hesaba çekilmeyenıeri cennet kapılarından sağdaki kapıdan
cennete al. Bunlar diğer kapılardan da diğer insanlar gibi girebilecekler''
denilecek. Muhammed'in canı elinde olana yemin olsun ki cennet kapılarının iki
kanat arası Mekke ile Hecer veya Mekke ile Busra arası kadardır. ''
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari,
tefsir (6/105), Müslim, iman 1/184 (194) ve Tirmizi, sifatu'l-kıyame 4/622
(2434) rivayet ettiler. 24600 (l)'de tekrar etmiştir.